Een adjuvans analgeticum, of coanalgeticum, is een medicijn dat niet in de eerste plaats bedoeld is om pijn te beheersen, maar voor dit doel kan worden gebruikt. Enkele voorbeelden van adjuvante geneesmiddelen zijn antidepressiva (die doorgaans worden gebruikt voor psychische aandoeningen) en anticonvulsiva (gebruikt bij de behandeling van epileptische aandoeningen).
Wat is een adjuvans analgeticum?
Adjuvante analgetica (co-analgetica) zijn medicijnen waarvan de primaire indicatie de behandeling van een medische aandoening is met secundaire effecten van analgesie. Kankerpijn is multifactorieel en omvat vaak inflammatoire, nociceptieve en neuropathische pijnsubtypes.
Welke van de volgende is een adjuvans analgeticum?
Veelgebruikte geneesmiddelen in deze klasse zijn onder meer: baclofen (Lioresal), carisoprodol (Soma), cyclobenzaprine (Flexeril), diazepam (Valium), methocarbamol (Robaxin), orfenadine (Norflex), metaxalone (Skelaxin) en tizanidine (Zanaflex). Ze werken allemaal in op het centrale zenuwstelsel (CZS) om hun depressieve effect te produceren.
Wat zijn voorbeelden van adjuvante medicijnen?
Er zijn verschillende soorten adjuvante medicijnen, waaronder antidepressiva, anticonvulsiva, corticosteroïden, sedativa en spierverslappers.
Is lidocaïne een adjuvans analgeticum?
Atypische pijnstillers, die vaker worden gebruikt bij chronische pijn, worden steeds vaker gebruikt voor acute pijnbestrijding. Ketamine, pregabaline, gabapentine, i.v. lidocaïne, en α2agonisten hebben enig bewijs van werkzaamheid in de perioperatieve setting. De risico-voordelen van deze adjuvante geneesmiddelen moeten in elk geval zorgvuldig worden overwogen.
