Aleatorische muziek, ook wel toevalsmuziek genoemd, (aleatorisch van het Latijnse alea, "dice"), 20e-eeuwse muziek waarin toevallige of onbepaalde elementen aan de uitvoerder worden overgelaten om zich te realiseren.
Hoe zou je muziek omschrijven die aleatorisch van aard is?
Inleiding. Aleatorische muziek (ook aleatorische muziek of toevalsmuziek; van het Latijnse woord alea, wat “dobbelstenen” betekent) is muziek waarin een bepaald element van de compositie aan het toeval wordt overgelaten, en/of een primaire element van de realisatie van een gecomponeerd werk wordt overgelaten aan de bepaling van de uitvoerder(s).
Wat maakt aleatorische muziek uniek?
Aleatorische muziek is een vorm van muziek die onderhevig is aan improvisatie of gestructureerde willekeur. Het is afhankelijk van een componist die toevallige beslissingen neemt tijdens het schrijven van het stuk, of, meer algemeen, een uitvoerder die improviseert tijdens het spelen van een stuk.
Wat is een voorbeeld van aleatorische muziek?
Aleatorische muziek is een coole manier om 'toevallige' muziek te zeggen. … Bijvoorbeeld, de componist, (de persoon die de muziek heeft geschreven), zal de uitvoerder laten beslissen hoe lang hij een bepaalde noot moet spelen. Of misschien laat de componist de uitvoerder beslissen welk instrument hij gebruikt om het stuk te spelen.
Wat zijn de 3 sleutelwoorden van aleatorisch?
Vanuit dit oogpunt kan onbepaalde of toevallige muziek worden onderverdeeld in drie groepen: (1) het gebruik van willekeurige procedures om een bepaalde, vaste partituur te produceren, (2) mobiele vorm, en (3) onbepaaldnotatie, inclusief grafische notatie en teksten.
