We gebruiken weeën (ik ben, we zijn) in alledaagse spraak en informeel schrijven. Contracties, die soms 'korte vormen' worden genoemd, combineren gewoonlijk een voornaamwoord of zelfstandig naamwoord en een werkwoord, of een werkwoord en niet, in een kortere vorm. Contracties zijn meestal niet geschikt voor formeel schrijven.
Wie zou weeën?
Who'd wordt gedefinieerd als een samentrekking van wie had en wie zou.
Hebben mensen weeën gebruikt?
Contracties werden voor het eerst gebruikt in spraak in het begin van de 17e eeuw en in schrift in het midden van de 17e eeuw, toen ze hun spanning en toon niet verloren en de contractie vormden -n't. Rond dezelfde tijd werden voor het eerst gecontracteerde hulptroepen gebruikt. Toen het voor het eerst werd gebruikt, was het schriftelijk beperkt tot alleen fictie en drama.
Wie is contractie in grammatica?
Wie is is een samentrekking van wie is of wie heeft. Een samentrekking is een verkorte vorm van twee of meer woorden waarbij de weggelaten letter (of letters) wordt vervangen door een apostrof.
Wie gebruiken geen weeën?
Vermijd in het algemeen samentrekkingen in formeel schrijven, zoals zakelijke brieven, essays, technische papers en onderzoekspapers. Met andere woorden, gebruik geen samentrekkingen in academische teksten, tenzij je rechtstreeks iemand citeert of in een passage die samentrekkingen bevat.
