Een persoon, vooral een kind, met een onschuldig of mollig gezicht. [Middelengels, van laat-Latijn, van Hebreeuws kərûb; zie krb in Semitische wortels.] che·ru′bic (chə-ro͞o′bĭk) adj.
Wat betekent Cherubisch?
cherubic Toevoegen aan lijst Delen. Gebruik het woord cherubijn om iemand te beschrijven met een rond gezicht en een vleugje zoetheid, of je het nu hebt over een schattige koerende baby of je onschuldig ogende 40-jarige oude broer. … Het woord beschrijft degenen met een roze, kinderlijke onschuld en een zoete, aangename ronding.
Wat is de meervoudsvorm van cherubijn?
cherubijn. zelfstandig naamwoord. cher·ub | / ˈcher-əb, ˈche-rəb / meervoud cherubs of cherubijnen\ ˈcher-ə-ˌbim, ˈker- ook ˈcher-yə-
Wat is een engelachtige glimlach?
Adj. 1. cherubijn - een zoet karakter hebben dat past bij een engel of cherubijn; "een engelachtige glimlach"; "een cherubijn gezicht"; "zo serafisch kijkend toen hij sliep"; "een lief karakter" engelachtig, serafijn, lief, engelachtig.
Wat is een serafijn?
Iets dat serafisch is lijkt op een engel. Een serafijnse glimlach is lief en engelachtig. … Het woord dateert uit de 17e eeuw, van de kerk Latijnse seraphicus, oorspronkelijk van de Hebreeuwse serafijnen, waarvan wordt gedacht dat het "de brandende" betekent, aangezien serafijnen traditioneel "vlammende" engelen waren.
