Een trochee is een tweelettergrepig metrisch patroon in poëzie waarin een beklemtoonde lettergreep wordt gevolgd door een onbeklemtoonde lettergreep. Het woord "dichter" is een trochee, met de beklemtoonde lettergreep "po" gevolgd door de onbeklemtoonde lettergreep "et": Po-et.
Wat is een voorbeeld van een trochee?
Een metrische voet bestaande uit een geaccentueerde lettergreep gevolgd door een niet-geaccentueerde lettergreep. Voorbeelden van trocheïsche woorden zijn "garden" en "highway." William Blake opent "The Tyger" met een overwegend trocheïsche regel: "Tyger! Tijger! Fel branden." Edgar Allan Poe's "The Raven" is voornamelijk trocheïsch.
Hoe herken je een trochee?
In Engelse poëzie is de definitie van trochee een soort metrische voet die uit twee lettergrepen bestaat: de eerste is benadrukt en de tweede is een onbeklemtoonde lettergreep. In Griekse en Latijnse poëzie is een trochee een lange lettergreep gevolgd door een korte lettergreep.
Wat doen trochees?
Een trochee is een soort metrische voet die een sterke lettergreep gebruikt, gevolgd door een zwakke lettergreep. Trochees worden vaak gebruikt als 'substituten' voor jamben (een zwakke lettergreep gevolgd door een sterke lettergreep).
Wat is een trochee in een gedicht?
Een trochee (het bijvoeglijk naamwoord is "trocheïsch") is een metrische voet bestaande uit een beklemtoonde lettergreep gevolgd door een onbeklemtoonde lettergreep. In Griekse komedie en tragedie komen trochees vaak voor in lyrische, koor- en gesproken dialogen. In de Latijnse komedie,trochees verschijnen in verzen vergezeld van dans en mars.