Bevestiging geven; assertief; bevestigend.
Wat is de betekenis van bevestigend?
overgankelijk werkwoord. 1a: valideren, bevestigen Hij werd bevestigd als kandidaat. b: positief zeggen Hij bevestigde zijn onschuld. 2: bevestigen (iets, zoals een vonnis of decreet) als geldig of bevestigd De rechtbank bevestigde zijn veroordeling.
Wat is de bijvoeglijke vorm van bevestigen?
positief. met betrekking tot waarheid; beweren dat iets is; bevestigend. met betrekking tot een bewering of actieve bevestiging die een bepaald resultaat bevordert. positief. bevestigend; ratificeren.
Is Affirmatie een woord?
Een bevestigende of verklarende. Een bevestiging. Een bekrachtiging door een hogere rechtbank van een vonnis of bevel van een lagere rechtbank.
Wat betekent bevestigen in de literatuur?
De definitie van bevestiging is de handeling om te bevestigen dat iets waar is, of is een schriftelijke of mondelinge verklaring die bevestigt dat iets waar is. … Een voorbeeld van een bevestiging is een geschreven document opgesteld door een beschuldigde crimineel waarin zijn schuld uiteen wordt gezet.