Assonantie wordt door veel dichters, rappers en schrijvers gebruikt om de intentie, het onderwerp en de sfeer van het werk door middel van geluid weer te geven. Assonantie kan worden gebruikt om lijnen te voorzien van ritme en eenheid. Meer geavanceerd gebruik van assonantie gebruikt de herhaling van klinkers om een bepaald gevoel of bepaalde stemming in het gedicht op te roepen.
Waarom gebruiken dichters assonantie?
De belangrijkste functie van assonantie in poëzie is om ritme te creëren. Het geeft aan welke lettergrepen moeten worden benadrukt. Dit ritme-maken heeft een flow-on effect. Het helpt om een reeks woorden in te bedden in de geest van degene die ze hoort - dat maakt deel uit van wat spreekwoorden als 'er is geen plek zoals thuis' zo pakkend maakt.
Waar gebruiken we assonantie?
Assonantie is wanneer nabijgelegen woorden hetzelfde klinkergeluid herhalen. Assonantie is een stilistische literaire techniek die wordt gebruikt om de nadruk te leggen of om een zin aangenamer te maken. Het wordt gebruikt in alledaagse taal, poëzie en literatuur. Om assonantie te vormen, hebben we twee of meer woorden nodig die dezelfde klinker benadrukken.
Wat is de betekenis van assonantie in poëzie?
De herhaling van klinkers zonder herhalende medeklinkers; soms klinkerrijm genoemd.
Wat zijn 5 voorbeelden van assonantie?
Voorbeelden van Assonantie:
- Het licht van het vuur is een lust voor het oog. (…
- Ga langzaam over de weg. (…
- Peter Piper pikte een pik van ingemaakte paprika's (herhaling van de korte e en lange igeluiden)
- Sally verkoopt zeeschelpen aan de kust (herhaling van de korte e en lange e-geluiden)
- Wat ik ook probeerde, de vlieger vloog niet. (
