Hemagglutinatieremming (HI)-assay is een klassieke laboratoriumprocedure voor de classificatie of subtypering van hemagglutinerende virussen. Voor het influenzavirus wordt de HI-assay gebruikt om het hemagglutinine (HA)-subtype van een onbekend isolaat of de HA-subtypespecificiteit van antilichamen tegen het influenzavirus te identificeren.
Hoe test u op hemagglutinatie?
De hemagglutinatietest wordt gebruikt om de hoeveelheid Newcastle disease virus in een suspensie te kwantificeren. Dit wordt gedaan door tweevoudige seriële verdunningen van de virale suspensie in een microwell-plaat te brengen en vervolgens te testen om een eindpunt te bepalen.
Wat is het principe van de hemagglutinatietest?
Het principe achter de hemagglutinatietest is dat de nucleïnezuren van virussen coderen voor eiwitten, zoals hemagglutinine, die tot expressie worden gebracht op het oppervlak van het virus (Fig. 51.1 en 51.3).
Waarvoor wordt de hemagglutinatietest gebruikt?
De hemagglutinatietest (HA) is een hulpmiddel dat wordt gebruikt om celkweekisolaten of vruchtwater geoogst uit geëmbryoneerde kippeneieren te screenen op hemagglutinerende middelen, zoals type A-influenza. De HA-test is geen identificatietest, aangezien andere middelen ook hemagglutinerende eigenschappen hebben.
Hoe ziet hemagglutinatie eruit?
Bij afwezigheid van een omhuld virus, slaan rode bloedcellen neer op de bodem van een container en vormen een roodgekleurde stip. In aanwezigheid van een virus worden de rode bloedcelklonten echter verspreid, waardoor er geen roodgekleurde stip wordt gevormd. Dit is het basisprincipe van een hemagglutinatietest.
