Elke ribosomale eenheid bestaat uit de RNA-nucleotidemoleculen en ook de bijbehorende eiwitten. Wanneer deze twee subeenheden met elkaar worden verbonden, vormt het de actieve ribosomen van de synthese van het eiwit. Deze samenvoeging van de twee subeenheden wordt voornamelijk gedaan door de magnesiumionen die in de cel aanwezig zijn.
Hoe worden ribosomale subeenheden bij elkaar gehouden?
De twee subeenheden (30S en 50S) van het bacteriële 70S-ribosoom worden bij elkaar gehouden door 12 dynamische bruggen met RNA-RNA-, RNA-eiwit- en eiwit-eiwitinteracties. Het proces van brugvorming, zoals of al deze bruggen tegelijkertijd of in een sequentiële volgorde worden gevormd, is slecht begrepen.
Welk ion is nodig voor associatie van ribosomale subeenheden?
Met name magnesiumionen spelen een belangrijke rol bij de associatie van subeenheden, tRNA-binding aan de decoderingsplaats en in het algemeen de structuur en de stabiliteit van het ribosoom (16– 20). Zoals aangetoond in bacterieel 70S-ribosoom, interageren de tweewaardige metaalionen om de ribosomale subeenheden bij elkaar te houden (21).
Welk ion is nodig om de twee ribosomale subeenheden bij elkaar te houden tijdens de eiwitsynthese?
$Mg^{2+}$ is essentieel voor twee vitale processen, zoals voor stabilisatie van de secundaire structuur van rRNA en binding van de ribosomale eiwitten aan het rRNA. Dus het ion dat nodig is om de twee ribosomale eenheden bij elkaar te houden tijdens eiwitsynthese is $Mg^+$. Het juiste antwoord is optie B.
Welk ion is verantwoordelijk voor het binden van de twee subeenheden van ribosomen?
Mg2+ en K+ zijn de meest voorkomende di- en monovalente kationen in de cellen in alle drie de domeinen, die een dominante rol spelen in de structuur en functie van biologische macromoleculen. Ribosomen binden een substantiële fractie van de totale Mg2+ en K+ kationen.
