(rē″flek″tom′ĕ-trē) [reflect + -metry] Een laboratoriumtechniek voor het analyseren van dunne lagen objecten, zoals biologische membranen of gelaagde metalen oppervlakken. Het wordt uitgevoerd door de verstrooiing van geactiveerde deeltjes vanaf het gelaagde oppervlak te meten.
Wat zijn de genoemde reflectometriebenaderingen?
Verschillende reflectometrietechnieken
In time-domain reflectometrie (TDR) zendt men een reeks snelle pulsen uit en analyseert de grootte, duur en vorm van de gereflecteerde pulsen. Frequentiedomeinreflectometrie (FDR): deze techniek is gebaseerd op de transmissie van een reeks sinusgolven met getrapte frequentie uit het monster.
Hoe werken reflectometers?
Een TDR werkt als radar. Aan het ene uiteinde (bijna) wordt een snelle stijgtijdpuls in het kabelsysteem geïnjecteerd. Als de puls door de kabel gaat, zal elke verandering in de karakteristieke impedantie (discontinuïteiten in de impedantie) ervoor zorgen dat een deel van het invallende signaal wordt teruggekaatst naar de bron.
Wat is optische frequentiedomeinreflectometrie?
Optical Frequency Domain Reflectometry (OFDR) is een speciale technologie die wordt gebruikt voor de analyse van optische lichtpaden en reflectiekenmerken in optische vezels en componenten. … Uit de Fourier-transformatie van het resulterende signaal wordt de ruimtelijke verdeling van het gereflecteerde licht gemeten.
Hoe wordt de TDR-test uitgevoerd?
Het gebruikt een laagspanningssignaal dat zalbeschadig de lijn niet en interfereer niet met nabijgelegen lijnen. De TDR stuurt een energiepuls door de kabel onder test; wanneer de puls het einde van de kabel of een kabelfout tegenkomt, wordt een deel van de pulsenergie gereflecteerd.
