Het is een van de meest vermakelijke boeken die ik ooit heb gelezen. Ik lees het minstens om de paar jaar. Ik moet elke keer lachen als ik het lees, maar het is nog steeds verwarrend, hoe vaak het ook wordt gelezen. Het is geweldig.
Is het de moeite waard om Catch-22 te lezen?
Wat de "klassieke" literatuur betreft, is Catch-22 niet bijzonder moeilijk om te lezen en de moeite waard om op een bepaald moment minstens één keer te lezen. Toch is het niet bepaald een strandleesboek. Ik zou het niet aanraden voor algemeen leesplezier, aangezien het een beetje een domper is voor het grootste deel van het boek.
Is Catch-22 moeilijk te lezen?
Als je Catch-22 leest, zou je de indruk kunnen krijgen dat Joseph Heller een gewoon boek schreef, het in hoofdstukken sneed, het hele ding in de lucht gooide en het weer aan elkaar plakte, hoe hij het ook vond. Natuurlijk is het niet onmogelijk om dedraden door dit gebroken verhaal op te pikken, maar het kan verdomd lastig zijn.
Wat maakt Catch-22 zo goed?
"Catch-22" is realistisch in zijn krachtige verhalen over bombardementen met schreeuwende en stervende mannen en neerstortende vliegtuigen. Maar het grootste deel van het verhaal van Mr. Heller stijgt boven louter realisme uit en zweeft in de stratosfeer van satire, groteske overdrijving, fantasie, klucht en pure waanzin.
Is Catch-22 een treurig boek?
In een essay uit 1977 over Catch-22 verklaarde Heller dat de "anti-oorlogs- en antiregeringsgevoelens in het boek" een product waren van de Koreaanse oorlog en de1950 in plaats van de Tweede Wereldoorlog zelf. Hellers kritiek is niet bedoeld voor de Tweede Wereldoorlog, maar voor de Koude Oorlog en het McCarthyisme.
