Het polyadenyleringssignaal – het sequentiemotief dat wordt herkend door het RNA-splitsingscomplex – varieert tussen groepen eukaryoten. … De splitsingsplaats geassocieerd met een polyadenyleringssignaal kan variëren tot ongeveer 50 nucleotiden. Wanneer het RNA wordt gesplitst, begint polyadenylatie, gekatalyseerd door polyadenylaatpolymerase.
Wat is het doel van het polyadenyleringssignaal?
Het doel en het mechanisme van polyadenylatie variëren per celtype, maar polyadenylatie dient over het algemeen om de levensduur van het transcript in eukaryoten te bevorderen en de afbraak van transcripten in prokaryoten te bevorderen.
Waar is de polyadenyleringssignaalsequentie gevonden?
Aangenomen wordt dat de splitsing van mRNA bij zoogdieren wordt gecontroleerd door twee signalen met een dominante sequentie, het goed gedefinieerde polyadenyleringssignaal (PAS) dat zich
10-30 basen stroomopwaarts van de mRNA-splitsingsplaats (CS) bevindt.en een minder geconserveerde U-rijke sequentie, genaamd downstream sequence element (DSE) en gelokaliseerd binnen de eerste 30 nucleotiden …
Waar bevindt de polyadenyleringssignaalsequentie zich het vaakst in het gen?
In het zoogdiersysteem vereist effectieve polyadenylatie twee hoofdcomponenten van de sequentie: een sterk geconserveerd AAUAAA-signaal dat zich op 10–30 nucleotide 5′ van de splitsingsplaats bevindt en een meer variabele GU- rijk element, 20-40 basen 3′ van de site (zie Proudfoot 1991; Colgan en Manley 1997 voor recensies).
Wat is de meest voorkomendeconsensussequentie voor polyadenylatie?
Bijna alle eukaryote polyadenylatiesignalen bevatten een stroomopwaarts kernelement, de consensussequentie AAUAAA (of een variant) ~ 10-35 nucleotiden stroomopwaarts van de feitelijke plaats van poly(A)-toevoeging(beoordeeld in 6-7, 12).
