Een strijdwagen is een soort koets die wordt bestuurd door een wagenmenner, die meestal paarden gebruikt om snelle aandrijfkracht te leveren. De oudst bekende strijdwagens zijn gevonden in graven van de Sintashta-cultuur in het hedendaagse Rusland, daterend uit c. 2000 voor Christus.
Wat betekent het woord strijdwagen in het Engels?
(Invoer 1 van 2) 1: een lichte vierwielige plezier- of staatswagen. 2: een tweewielige, door paarden getrokken strijdwagen uit de oudheid die ook werd gebruikt in processies en races.
Wat is de betekenis van strijdwagen in het woordenboek van Oxford?
zelfstandig naamwoord. zelfstandig naamwoord. /ˈtʃæriət/ een open voertuig met twee wielen, getrokken door paarden, gebruikt in de oudheid in de strijd en om te racen.
Wat is een ander woord voor strijdwagen?
Synoniemen van strijdwagen
- barouche,
- brougham,
- buckboard,
- buggy,
- cabine,
- cabriolet,
- calash,
- calèche.
Wat is een voorbeeld van een strijdwagen?
De definitie van een strijdwagen is een wagenachtig voertuig dat in de oudheid werd gebruikt met twee wielen en werd aangedreven door paarden. Een voorbeeld van een strijdwagen is waar Julius Caesar vaak in wordt afgebeeld. Een oud door paarden getrokken tweewielig voertuig dat werd gebruikt in oorlogen, races en processies.
