Mosselen en hun verwanten (oesters, sint-jakobsschelpen en mosselen) worden vaak tweekleppigen (of tweekleppige weekdieren) genoemd omdat hun schelp uit twee delen bestaat die kleppen worden genoemd. Tweekleppigen hebben een lange geschiedenis.
Hoe komen tweekleppigen aan hun naam?
De naam "tweekleppige" is afgeleid van het Latijnse bis, wat "twee" betekent, en valvae, wat "bladeren van een deur" betekent.
Waarom worden weekdieren tweekleppigen genoemd?
Tweekleppigen zijn weekdieren met twee schelpen die aan elkaar scharnieren en worden vastgehouden door sterke spieren. Kokkels, oesters, sint-jakobsschelpen en mosselen zijn tweekleppigen. Dit type weekdier heeft geen radula. Het zijn meestal filter-feeders.
Wat maakt een tweekleppige een tweekleppige?
Tweekleppige weekdieren (bijv. tweekleppige schelpdieren, oesters, mosselen, sint-jakobsschelpen) hebben een externe bedekking die een tweedelige scharnierende schaal is die een zachtaardig ongewerveld dier bevat. … Tweekleppigen maken zelfs hun eigen schelpen.
Waarom zijn tweekleppigen soms giftig?
Een ander gezondheidsrisico dat verband houdt met de consumptie van tweekleppigen is het risico van gevaarlijke gifstoffen die verschillende soorten vergiftiging door schaaldieren kunnen veroorzaken. Omdat tweekleppigen filtervoeding gebruiken, kunnen schadelijke bacteriën en gifstoffen uit de algen die ze consumeren zich ophopen in de weefsels en worden doorgegeven aan de mens.