De banjo is een snaarinstrument met een dun membraan dat over een frame of holte is gespannen om een resonator te vormen. Het membraan is meestal rond en meestal gemaakt van plastic of soms van dierenhuid.
Wat betekent banjo in het Engels?
(ˈbændʒou) zelfstandig naamwoordWoordvormen: meervoud -jos of -joes. een muziekinstrument van de gitaarfamilie, met een cirkelvormig lichaam aan de voorkant bedekt met strak gespannen perkament en gespeeld met de vingers of een plectrum. Afgeleide vormen. banjospeler.
Wat bedoel je met onvoldoende?
: niet voldoende: onvoldoende onvoldoende middelen vooral: onvoldoende vermogen, capaciteit of competentie onvoldoende bandbreedte.
Wat is banjo meervoud?
zelfstandig naamwoord. ban·jo | / ˈban-(ˌ)jō / meervoud banjo's ook banjo's.
Uit welke taal komt het woord banjo?
Er zijn verschillende beweringen gedaan over de etymologie van de naam "banjo". Het kan afgeleid zijn van het Kimbundu-woord mbanza, een Afrikaans snaarinstrument gemodelleerd naar de Portugese banza, een vihuela met vijf tweesnarige gangen en nog eens twee korte snaren.
