zelfstandig naamwoord, meervoud dis·con·ti·nu·i·ties. gebrek continuïteit; onregelmatigheid: De plot van het boek werd ontsierd door discontinuïteit. een breuk of opening: Het oppervlak van de maan wordt gekenmerkt door grote discontinuïteiten. Wiskunde.
Wat is discontinuïteit?
1: gebrek aan continuïteit of samenhang. 2: gap sense 5. 3a: de eigenschap niet wiskundig continu een punt van discontinuïteit te zijn. b: een geval van niet-wiskundig continu zijn, vooral: een waarde van een onafhankelijke variabele waarbij een functie niet continu is.
Is gedevalideerd een woord?
werkwoord (gebruikt met object), in·val·i·dat·ed, in·val·i·dat·ing. om ongeldig te maken; diskrediet. om rechtskracht of werkzaamheid te ontnemen; ongeldig maken.
Wat is een andere term voor discontinuïteit?
Op deze pagina vind je 20 synoniemen, antoniemen, idiomatische uitdrukkingen en verwante woorden voor discontinuïteit, zoals: divergentie, perturbation, asymmetrie,, singularity, dislocation, mismatch, ruimte/tijd, circulariteit, polarisatie en pauze.
Wat zijn drie soorten discontinuïteiten?
Continuïteit en discontinuïteit van functies
Er zijn drie soorten discontinuïteiten: Removable, Jump en Infinite.
