De eerste stereoscopische microscoop met dubbele oculairs en bijpassende objectieven werd ontworpen en gebouwd door Cherubin d'Orleans in 1671, maar het instrument was eigenlijk een pseudostereoscopisch systeem dat beeld bereikte erectie alleen door het aanbrengen van aanvullende lenzen.
Wie heeft de stereomicroscoop ontdekt?
In het begin van de jaren 1890 ontwikkelde een Amerikaanse bioloog en instrumentmaker, Horatio S. Greenough een stereomicroscoop die een alternatief ontwerp was voor de GMO-microscoop.
Waar is de stereomicroscoop uitgevonden?
Het vroegste voorbeeld van een stereomicroscoop werd ontworpen en gebouwd in 1671 door Cherubin d'Orleans, hoewel het een pseudostereoscopisch ontwerp was, dat grote gebreken vertoonde. Alleen door toepassing van extra lenzen werd beeldopbouw bereikt en werd het rechterbeeld geprojecteerd op het linkeroculair en vice versa.
Waarvoor wordt de stereomicroscoop gebruikt?
Een stereomicroscoop wordt gebruikt voor toepassingen met lage vergroting, waardoor hoogwaardige 3D-observatie mogelijk is van onderwerpen die normaal met het blote oog zichtbaar zijn. Bij stereomicroscooptoepassingen in de biowetenschappen kan dit de observatie van insecten of planten inhouden.
Wie heeft de vroegste versie van de stereoscopische microscoop uitgevonden?
Het principe van stereoscopisch zicht was toen nog niet bekend – het werd voor het eerst beschreven door the Englishnatuurkundige Charles Wheatstone in het jaar 1832. Binoculaire microscoop van Chérubin d'Orléans, rond 1671. Het bestaat uit twee complete microscopen – één voor elk oog.
