Gelokaliseerde effusies komen het meest voor in combinatie met aandoeningen die intense pleurale ontsteking veroorzaken, zoals empyeem, hemothorax of tuberculose. Af en toe kan een focale intrafissurale vloeistofverzameling eruitzien als een longmassa. Deze situatie wordt het meest gezien bij patiënten met hartfalen.
Wat betekent een gelokaliseerde pleurale effusie?
Fibrotisch littekenweefsel kan zich ontwikkelen, waardoor er vochtophopingen in de pleuraholte ontstaan, waardoor een effectieve afvoer van de vloeistof wordt voorkomen. Deze aandoening wordt aangeduid als een gelokaliseerde pleurale effusie (LPE) en leidt tot pijn en kortademigheid, omdat de longen niet goed kunnen uitzetten.
Wat veroorzaakt lokalisaties?
Locaties van pleuravocht ontwikkelen zich secundair aan de aanwezigheid van viscerale-naar-paraiëtale verklevingen die voorkomen dat vloeistof naar het afhankelijke deel van de pleuraholte v alt. Lokalisaties kunnen zich langs elk deel van de pleuraholte ontwikkelen.
Wat is vloeibare lokalisatie?
de compartimentalisatie van een met vloeistof gevulde holte in kleinere ruimtes (locules) door fibreuze septa. Lokalisatie kan optreden bij patiënten met langdurige pleurale effusies, ascites en bij sommige cysten. Van: lokalisatie in Beknopt Medisch Woordenboek »
Hoe weet u of u gelokaliseerde pleurale effusie heeft?
Röntgenfoto / CT-thorax van de borst vertoont in 50% van de gevallen bewijs van ipsilaterale pleurale effusie en longinfiltratengeassocieerd met longontsteking. Gelokaliseerde effusies kunnen worden bevestigd door laterale decubitusröntgenfoto of echografie.
