Kunstmatige vegetatieve vermeerdering is een type plantreproductie waarbij menselijk ingrijpen vereist is. De meest voorkomende vormen van kunstmatige vegetatieve voortplantingstechnieken zijn onder meer snijden, gelaagdheid, enten, zuigen en weefselkweek. … Snijden: een deel van een plant, meestal een stengel of blad, wordt afgesneden en geplant.
Is een kunstmatige methode van vegetatieve vermeerdering?
Methoden voor kunstmatige vegetatieve vermeerdering - Snijden (door stengelsnijden) - definitie. De gebruikelijke methode van kunstmatige vegetatieve vermeerdering zijn snijden, enten, ontluiken en gelaagdheid. Snijden is het verwijderen van een deel van de stengel en deze in de grond bevestigen om de groei van wortels en knoppen tot scheuten mogelijk te maken.
Wat is het verschil tussen vegetatieve vermeerdering en kunstmatige vermeerdering?
1. Definitie Natuurlijke vegetatieve vermeerdering: Natuurlijke vegetatieve vermeerdering verwijst naar de natuurlijke ontwikkeling van een nieuwe plant zonder menselijke tussenkomst. Kunstmatige vegetatieve vermeerdering: Kunstmatige vegetatieve vermeerdering verwijst naar de kunstmatige ontwikkeling van nieuwe planten door middel van menselijk ingrijpen.
Wat is geen kunstmatige methode van vegetatieve vermeerdering?
Antwoord: Van de volgende Hybridisatie is geen 'kunstmatige methode' van 'vegetatieve vermeerdering'. Uitleg: Hybridisatie is een techniek die helpt bij de vorming van een soort door 2 verschillendesoort.
Wat zijn de voorbeelden van vegetatieve vermeerdering?
Antwoord: Begonia en Bryophyllum zijn voorbeelden van vegetatieve vermeerdering door bladeren. Dit is een vorm van ongeslachtelijke voortplanting waarbij nieuwe planten groeien uit de knoppen die aan de rand van de bladeren groeien. Deze knoppen zijn reproductief van aard en wanneer ze op de grond vallen, ontkiemen ze en vormen een nieuwe plant.