It komt van het Latijnse Latijnse suspīciōsus, van het werkwoord suspicere, "wantrouwen." Het woord verdachte is gebaseerd op dezelfde stam als verdacht (uiteindelijk afkomstig van het Latijnse specere, wat 'observeren' of 'in de gaten houden' betekent) en wordt vaak in veel van dezelfde contexten gebruikt.
Wie heeft het woord verdacht gemaakt?
mid-14c., "verdenking verdienen of opwekken", van Oudfrans sospecious, uit het Latijn suspiciosus, suspitiosus "opwindende argwaan, wantrouwen wekken", ook "vol vermoeden, klaar om te vermoeden, " van stam van suspicere "kijk omhoog naar" (zie verdachte (adj.)).
Wat betekent verdacht?
1: neiging tot verdenking argwaan: twijfelachtige verdachte karakters. 2: geneigd om te vermoeden: wantrouwend achterdochtig tegenover vreemden. 3: een verdachte blik uiten of wijzen op verdenking.
Waar komt het woord vandaan?
Oudengels hwilc (West-Saksisch, Anglian), hwælc (Northumbrian) "wat, "afkorting voor hwi-lic "van welke vorm," van het Proto-Germaans hwa-lik-(bron ook van Oudsaksisch hwilik, Oudnoors hvelikr, Zweeds vilken, Oudfries hwelik, Middelnederlands wilk, Nederlands welk, Oudhoogduits hwelich, Duits welch, Gothic hvileiks "die"), …
Wat betekent het om iemand verdacht aan te kijken?
op een manier die je laat zien denkiemand heeft iets verkeerd gedaan . Sarah keek me wantrouwend aan. Synoniemen en verwante woorden. Iemand of iets niet vertrouwen of geloven.
