1[uncountable] verlegen, ongemakkelijke of schuldige gevoelens; een gevoel van beschaamdheid Ik stierf bijna van schaamte toen hij dat zei. Ik ben blij dat je het hebt aangeboden - het heeft me de schaamte bespaard om het te moeten vragen.
Is beschaamd een bijvoeglijk naamwoord of een zelfstandig naamwoord?
adjectief. /ɪmˈbærəst/ /ɪmˈbærəst/ (van een persoon of hun gedrag) verlegen, ongemakkelijk of beschaamd, vooral in een sociale situatie.
Is beschaamd een werkwoord of zelfstandig naamwoord?
Beschaamdheid: de spelling en het gebruik ervan
Wanneer het als een actief werkwoord wordt gebruikt, wordt schaamte het vaakst gezien in constructies zoals "x brengt mij/hen in verlegenheid." Het woord wordt ook heel vaak gebruikt als een passief werkwoord.
Kan beschaamd een bijvoeglijk naamwoord zijn?
EMBARRASSED (bijvoeglijk naamwoord) definitie en synoniemen | Macmillan Dictionary.
Wat is het werkwoord voor beschaamd?
embarrass. / (ɪmˈbærəs) / werkwoord (voornamelijk tr) (ook intr) om verwarring of zelfbewustzijn te voelen of te veroorzaken; verontrust; zenuwachtig. (meestal passief) om in financiële moeilijkheden te komen.