De toevoeging van een verbinding aan een oplossing beïnvloedt de isotoniciteit ervan, waardoor veranderingen in de osmotische druk van een oplossing ontstaan. Het mag niet alleen worden beïnvloed door geneesmiddelen, maar ook door eventuele buffercomponenten die in de formulering worden toegevoegd. Daarom is het nodig om extra Nacl toe te voegen om de oplossing isotoniciteit te geven.
Wat zijn de methoden om isotoniciteit aan te passen?
Vriespuntmethode: De traanafscheiding bevat verschillende opgeloste stoffen en heeft een vriespunt van -0,52°C. Alle oplossingen, die bij -0,52°C bevriezen, zijn isotoon met de traanvloeistof.
Wat wordt gebruikt als isotoniciteitsaanpassingsmiddel?
Er worden verschillende methoden gebruikt om de isotoniciteit van farmaceutische oplossingen aan te passen. Een van de meest gebruikte methoden is de natriumchloride-equivalente methode. Het NaCl-equivalent (E) is de hoeveelheid NaCl die hetzelfde osmotische effect heeft (op basis van het aantal deeltjes) als 1 g van het geneesmiddel.
Wat is een toniciteitsaanpassingsmiddel?
Voor comfort tijdens toediening moeten veel doseringsvormen "isotoon" zijn met lichaamsvloeistoffen. … De USP 29-NF 24 somt vijf hulpstoffen op die zijn geclassificeerd als "toniciteits"-middelen, waaronder dextrose(1,2), glycerine(1, 3), mannitol( 1, 4), kalium chloride(1,5) en natriumchloride(1 , 6).
Hoe los je een isotone oplossing op?
Berekeningen voor de bereiding van isotone oplossing:
vermenigvuldig de hoeveelheid van elk medicijn in het recept met het natriumchloride-equivalent E en trek deze waarde af van de concentratie van natriumchloride dat isotoon is met lichaamsvloeistoffen (0,9 g per 100 ml).
