Dit werd bekend als het foto-elektrisch effect, en het zou in 1905 worden begrepen door een jonge wetenschapper genaamd Albert Einstein. Einsteins fascinatie voor wetenschap begon toen hij 4 of 5 was en voor het eerst een magnetisch kompas zag.
Wie heeft het foto-elektrisch effect als eerste experimenteel gedemonstreerd?
Het fenomeen werd voor het eerst waargenomen door Heinrich Hertz in 1880 en verklaard door Albert Einstein in 1905 met behulp van Max Plancks kwantumtheorie van licht. Als het eerste experiment dat de kwantumtheorie van energieniveaus aantoonde, is het foto-elektrisch effectexperiment van groot historisch belang.
Wie is verantwoordelijk voor het foto-elektrisch effect?
Credit voor de ontdekking van het foto-elektrisch effect is gegeven aan Heinrich Hertz, die in 1887 ontdekte dat een elektrische vonk die tussen twee bollen gaat, gemakkelijker zou plaatsvinden als zijn pad werden verlicht met het licht van een andere elektrische ontlading.
Hoe wordt het foto-elektrisch effect tegenwoordig gebruikt?
De rest van de energie van het foton wordt overgebracht naar de vrije negatieve lading, een foto-elektron genoemd. Begrijpen hoe dit werkt, heeft een revolutie teweeggebracht in de moderne natuurkunde. Toepassingen van het foto-elektrisch effect brachten ons "elektrisch oog" deuropeners, lichtmeters gebruikt in fotografie, zonnepanelen en fotostatisch kopiëren.
Waarom treedt het foto-elektrisch effect op?
Het foto-elektrisch effect is een fenomeendat gebeurt wanneer licht op een metalen oppervlak scheen, waardoor elektronen uit dat metaal worden uitgestoten. … Laagfrequent licht (rood) is niet in staat elektronen uit het metalen oppervlak te werpen. Bij of boven de drempelfrequentie worden (groene) elektronen uitgeworpen.
