β-galactosidase is een enzym dat galactose omzet in lactose. … De coderende sequentie voor het enzym β-galactosidase heeft de voorkeur boven antibioticaresistentiegenen omdat recombinanten gemakkelijk kunnen worden gevisualiseerd en het proces minder omslachtig is.
Waarom is de coderende sequentie van een enzym beta-galactosidase een selecteerbare marker die de voorkeur heeft in vergelijking met de hierboven genoemde?
ingevoegd in de coderende sequentie van een enzym, b-galactosidase, wat resulteert in activering van het enzym waarnaar wordt verwezen als insertie-inactivatiecoderende sequentie voor het enzym b-galactosidase heeft de voorkeur boven antibioticaresistentiegenen omdat recombinanten kunnen gemakkelijk te visualiseren.
Hoe wordt de coderende sequentie van β-galactosidase beschouwd als een betere marker dan degene die door u in het diagram zijn geïdentificeerd?
b De insertie van rDNA in de coderende sequentie van een enzym a-galactosidase leidt tot de inactivatie van het enzym dat insertie-inactivatie wordt genoemd. … De coderende sequentie van a-galactosidase is dus een betere marker.
Wat is de gencode voor bèta-galactosidase?
In E. coli is het lacZ-gen het structurele gen voor β-galactosidase; die aanwezig is als onderdeel van het induceerbare systeem lac operon dat wordt geactiveerd in aanwezigheid van lactose wanneer het glucosegeh alte laag is.
Waarom is het een selecteerbare markering die de voorkeur heeft omantibiotica genen?
De selecteerbare markers zijn over het algemeen antibioticaresistentiegenen. Deze helpen bij het proces van kunstmatige selectie. Ze helpen ook bij de identificatie van de transformanten en laten selectief groeien, maar elimineren ook de niet-transformanten.
