Zaluwstaartverbindingen worden vaak gebruikt om dozen, laden en kasten te bouwen. De vorm van de "staarten en pinnen" in het gewricht maken het bijna onmogelijk om te breken. Lijm wordt gebruikt om de verbinding te versterken, maar er zijn geen schroeven of bevestigingsmiddelen nodig.
Wanneer werden zwaluwstaartverbindingen gebruikt?
De Engelse meubelmaker begon de zwaluwstaartverbinding voor het eerst te gebruiken in het midden van de 17e Eeuw op notenhouten meubelen en zette dit voort door hand tot het einde van de 19e eeuw, toen ze door machines werden geproduceerd, voornamelijk in de Edwardiaanse periodes.
Waar wordt de zwaluwstaart voornamelijk gebruikt?
Zwaluwstaartverbindingen worden voornamelijk gebruikt in houten componenten maar zijn ook te vinden in andere niet-houten componenten en producten zoals draaibanken, turbinebladen, kloktandwielen en grote 3D-geprinte componenten. De fabricage van deze verbindingen is grotendeels gedaan door CNC-freesmachines die gespecialiseerde gereedschappen gebruiken.
Wat zijn de toepassingen van zwaluwstaartverbinding?
Hieronder staan de toepassingen van zwaluwstaartverbindingen:
- De verbinding wordt gebruikt om de zijkanten van een lade te verbinden.
- Het wordt gebruikt op een kleine doosachtige juwelendoos.
- Voor het verbinden van planken met de zijkanten van de kast.
- En andere meubelverbindingen waar kracht vereist is.
- De glijdende zwaluwstaart wordt gebruikt voor het verbinden van nek en body in violen en sommige gitaren.
Waarom wordt het zwaluwstaartverbinding genoemd?
Zaluwstaartverbindingen bestaan uit twee delen die pinnen en staarten worden genoemd. Als een meester-vakman twee planken met elkaar wil trouwen, knippen ze een reeks spelden op het ene bord en bijpassende staarten op het andere. Ze zijn trapeziumvormig en lijken op de staartveren van een duif (vandaar de naam zwaluwstaart).