veronderstellend. adjectief. Verondersteld waar, echt of echt te zijn, vooral op onduidelijke gronden: vermoedens, hypothetisch, hypothetisch, inferentieel, vermoedelijk, verondersteld, denkbeeldig, denkbeeldig, denkbeeldig.
Wat betekent veronderstelling op schrift?
Een veronderstelling is een gok of een hypothese. … Een veronderstelling daarentegen heeft de connotatie dat het idee of de theorie toetsbaar en aantoonbaar is.
Wat voor woord veronderstelt?
werkwoord (gebruikt met object), veronderstelde, veronderstelde. om (iets) aan te nemen, zoals ter wille van een argument of als onderdeel van een propositie of theorie: stel dat de afstand één mijl is.
Wat is de definitie van veronderstellingen?
1: iets dat verondersteld wordt: hypothese. 2: de handeling van het veronderstellen.
Wat betekent veronderstelling van een gegeneraliseerde uitspraak?
Een veronderstelling is een idee of verklaring waarvan iemand gelooft of aanneemt dat deze waar is, hoewel ze er misschien geen bewijs voor hebben. … Je kunt iemands ideeën of uitspraken als veronderstellingen omschrijven als je het afkeurt dat ze geen bewijs hebben om ze te ondersteunen.
