Iemand die ongehoorzaam is, gehoorzaamt niet of toont geen respect voor iemand die gezag over hem heeft, en insubordinatie is gedrag van dit type. Beide woorden komen uiteindelijk van Latijnse oorsprong, wat betekent 'in een lagere rang plaatsen', het voorvoegsel 'in-' geeft de afwijzing van deze inferieure positie aan.
Wat is de definitie van ongehoorzaam?
: niet gehoorzamen aan autoriteit: weigeren om bevelen op te volgen. Zie de volledige definitie van insubordinaat in de English Language Learners Dictionary. ongehoorzaam. adjectief. in·sub·of·di·nate | / ˌin-sə-ˈbȯr-də-nət
Wat betekent insubordinatie in de geschiedenis?
de kwaliteit of voorwaarde om ongehoorzaam te zijn, of ongehoorzaam te zijn aan autoriteit; verzet: de werknemer werd ontslagen wegens insubordinatie.
Wat betekent Contumaciously?
: koppig ongehoorzaam: opstandig Ze werd gewaarschuwd dat haar opruiende gedrag niet getolereerd zou worden.
Wat betekent onbestuurbaarheid?
: niet in staat om geregeerd, geleid of beperkt te worden.
