Het bot blijft groeien en wordt langer als de kraakbeencellen bij de epifysen zich delen. … Secundaire ossificatiecentra vormen zich in de epifysen wanneer bloedvaten en osteoblasten deze gebieden binnenkomen en hyalien kraakbeen omzetten in sponsachtig bot. Het herstelweefsel tussen de gebroken botuiteinden wordt de fibrocartilaginous callus genoemd, omdat het is samengesteld uit zowel hyaline als fibrocartilage (Figuur 2). Sommige botspicula kunnen op dit punt ook verschijnen. https://courses.lumenlearning.com › wm-biology2 › hoofdstuk
Botgroei en -ontwikkeling | Biologie voor Majors II - Lumen Learning
Wat gebeurt er in het sponsachtige bot van de epifyse?
De epifyse is gemaakt van sponsachtig poreus bot bedekt met een dunne laag compact bot. Het is verbonden met de botschacht door het epifysaire kraakbeen, of groeischijf, wat helpt bij de groei van de botlengte en uiteindelijk wordt vervangen door bot.
Waarom is de binnenkant van het bot sponsachtig?
Poriën zijn gevuld met merg, zenuwen en bloedvaten die cellen en voedingsstoffen in en uit het bot vervoeren. Hoewel sponsachtig bot je misschien doet denken aan een keukenspons, is dit bot behoorlijk stevig en hard en helemaal niet zacht. De binnenkant van je botten is gevuld met een zacht weefsel genaamd merg.
Watis het voordeel dat het sponsachtige bot zich in de epifyse bevindt?
De minder dichte structuur van het sponsachtige bot zorgt ervoor dat de nabije uiteinden van lange botten een extra sterkte hebben zonder massa toe te voegen. Dit maakt de botten lichter en voorkomt schade omdat er meestal kracht wordt uitgeoefend op de uiteinden van de botten.
Waar blijft het sponsachtige bot?
Osteoblasten dringen het desintegrerende kraakbeen binnen en vervangen het door sponsachtig bot. Dit vormt een primair ossificatiecentrum. Ossificatie gaat vanuit dit centrum verder naar de uiteinden van de botten. Nadat sponsachtig bot is gevormd in de diafyse, breken osteoclasten het nieuw gevormde bot af om de medullaire holte te openen.