Het notochord van cephalochordata, in tegenstelling tot de gewervelde wervelkolom, strekt zich uit in het hoofd. Dit geeft het subphylum zijn naam (cephalo-betekent "met betrekking tot het hoofd"). Lancelets zijn bladvormig (aan beide uiteinden taps toelopend), wat de naam amphioxus oplevert, wat uit het Grieks komt voor "beide (uiteinden) puntig."
Waarom worden cephalochordaten zo genoemd?
Bekend als lancetten of als amphioxus (van het Grieks voor "beide [uiteinden] puntig," in verwijzing naar hun vorm), cephalochordaten zijn kleine, palingachtige, niet-innemende dieren die een groot deel van hun tijd doorbrengen hun tijd begraven in het zand.
Wie heeft de term Cephalochordata bedacht?
Cephalochordata (se-fa-lo-kor-DA-ta) is afgeleid van twee Griekse wortels die "hoofdkoord" betekenen [head -kephali (κεφαλή); en koord -chordi (χορδή)]. De verwijzing is naar het notochord dat zich uitstrekt tot in de kop van het dier. De naam is bedacht door Owen (1846) en heeft in de meeste systemen de rang van subphylum binnen de Chordata.
Waarom krijgen lancetten de naam Branchiostoma?
Branchiostoma, een ongewervelde chordaat. In dit laboratorium onderzoek je verschillende exemplaren van Branchiostoma, ook wel Amphioxus genoemd. … Dit organisme wordt ook wel "lancet" genoemd, vermoedelijk omdat het lijkt op een kleine lans.
Welke van de volgende beschrijft cephalochordaten?
Cephalochordaten zijn gesegmenteerde zeedieren die langwerpige lichamen hebben met een notochord die zich over de lengte van het lichaam van kop tot staart uitstrekt. Ze zijn slechts enkele centimeters lang en door het ontbreken van een gemineraliseerd skelet is hun aanwezigheid in het fossielenbestand minimaal.
