Het const-sleutelwoord kan worden gebruikt als een kwalificatie bij het declareren van objecten, typen of lidfuncties. Bij het kwalificeren van een object betekent het gebruik van const dat het object niet het doel van een toewijzing kan zijn en dat je geen van zijn niet-const-lidfuncties kunt aanroepen.
Wat is het nut van de const-kwalificatie?
De kwalificatie const kan op de declaratie van een variabele worden toegepast om aan te geven dat de waarde ervan niet zal worden gewijzigd (Dat hangt af van waar de const-variabelen zijn opgeslagen, we kunnen de waarde van de variabele const met behulp van de aanwijzer). Het resultaat is implementatie-gedefinieerd als een poging wordt gedaan om een const te wijzigen.
Welk type lidfunctie gebruikt de const-kwalificatie?
De const-kwalificatie aan het einde van een lidfunctiedeclaratie geeft aan dat de functie kan worden aangeroepen op objecten die zelf const zijn. const-lidfuncties beloven de status van niet-veranderbare gegevensleden niet te veranderen.
Wat is een kwalificatie voor het type const?
De const kwalificatie expliciet declareert een data object als iets dat niet veranderd kan worden. De waarde wordt ingesteld bij initialisatie. Een item kan zowel constant als vluchtig zijn. … In dit geval kan het item niet legitiem worden gewijzigd door zijn eigen programma, maar kan het worden gewijzigd door een asynchroon proces.
Waar zet je een const?
Een constante lidfunctie kan geen niet-statische gegevensleden wijzigen of aanroepenlidfuncties die niet constant zijn. Om een constante lidfunctie te declareren, plaatst u het const-sleutelwoord achter het haakje sluiten van de argumentenlijst. Het const-sleutelwoord is vereist in zowel de declaratie als de definitie.