Iemand die getuigt, vooral in de rechtszaal: attestant, getuige, getuige. Wet: deponent.
Hoe heet een getuige?
testifier, deponent, deposernoun. een persoon die getuigt of een verklaring aflegt.
Wat moet onder ede getuigen?
1. a. Een verklaring van een getuige onder ede, zoals die voor een rechtbank of overlegorgaan is afgelegd. b. Al dergelijke verklaringen, gesproken of geschreven, aangeboden in een rechtszaak of deliberatieve hoorzitting.
Is Testifier een woord?
tes•ti•fy. 1. om te getuigen; bewijs leveren. 2. getuigen onder ede, usu. in de rechtbank.
Wat betekent getuige?
: om een plechtige verklaring af te leggen onder ede of een bevestiging met het doel een feit vast te stellen: een getuigenis afleggen. transitief werkwoord.: te verklaren in getuigenis. Andere woorden van getuigen. getuige zelfstandig naamwoord.