Lange termijn potentiëring (LTP) is een proces waarbij aanhoudende versterking van synapsen betrokken is, wat leidt tot een langdurige toename van de signaaloverdracht tussen neuronen. Het is een belangrijk proces in de context van synaptische plasticiteit. LTP-opname wordt algemeen erkend als een cellulair model voor de studie van geheugen.
Wat wordt bedoeld met langetermijnpotentiëring LTP)?
: een langdurige versterking van de respons van een postsynaptische zenuwcel op stimulatie over de synaps die optreedt bij herhaalde stimulatie en waarvan wordt gedacht dat het verband houdt met leren en langdurige term geheugen -afkorting LTP.
Wat is het resultaat van langetermijnpotentiëring?
Langetermijnpotentiëring (LTP) in de hippocampus verbetert het vermogen van een stimulus om celvuren te produceren, niet alleen door de sterkte van de EPSP's te vergroten, maar ook door de efficiëntie van de input/output (I/O) functie van piramidale neuronen.
Waarom vindt LTP plaats?
Het koppelen van presynaptische en postsynaptische activiteit veroorzaakt LTP. Enkele stimuli toegepast op een Schaffer collaterale synaptische input roept EPSP's op in het postsynaptische CA1-neuron. … LTP is dus input-specifiek in de zin dat het beperkt is tot geactiveerde synapsen in plaats van tot alle synapsen op een bepaalde cel (Figuur 25.8A).
Wat is essentieel voor het proces van langetermijnpotentiëring?
Lange termijn potentiëring (LTP) is een proces waarin synapsen zijnversterkt. … Bij LTP neemt na intense stimulatie van het presynaptische neuron de amplitude van de respons van het postsynaptische neuron toe. De toegepaste stimulus is over het algemeen van korte duur (minder dan 1 seconde) maar van hoge frequentie (meer dan 100 Hz).