Een imbeciel is een extreem dom persoon. Het zelfstandig naamwoord imbeciel wordt informeel gebruikt als een belediging om "dwaas" te betekenen. De oorsprong ligt in het Latijnse woord imbecille, "zwak of zwak", en het was een officiële medische term voor mensen met een specifiek (en laag) I. Q.
Is het woord imbeciel een bijvoeglijk naamwoord?
(niet langer in technisch gebruik; nu als beledigend beschouwd) een persoon van de tweede orde in een voormalige en afgedankte classificatie van mentale retardatie, boven het niveau van idiotie, met een mentale leeftijd van zeven of acht jaar en een intelligentie quotiënt van 25 tot 50. … adjectief . Informeel.
Wat is een imbeciel voorbeeld?
De definitie van een imbeciel is iemand die dwaas is of niet erg slim. Een voorbeeld van een imbeciel is iemand die mensen slecht behandelt en domme dingen doet die nergens op slaan. … Een persoon die als dwaas of dom wordt beschouwd. zelfstandig naamwoord. (pejoratief) Een dwaas, een idioot.
Is imbeciliteit een woord?
zelfstandig naamwoord, meervoud im·be·cil·i·ties. een instantie of een zwak punt; zwakheid; onvermogen. domheid; dwaasheid; absurditeit.
Is idioot een slecht woord?
Gebruik van idioot
De termen idiot, imbeciel, idioot en hun afgeleiden werden vroeger gebruikt als technische descriptoren in medische, educatieve en regelgevende contexten. Dit gebruik werd tegen het einde van de 20e eeuw in grote lijnen afgewezen en wordt nu als aanstootgevend beschouwd.