Zelfkennis is een term die in de psychologie wordt gebruikt om de informatie te beschrijven die een persoon gebruikt bij het vinden van een antwoord op de vraag "Hoe ben ik?". Bij het zoeken naar een antwoord op deze vraag, vereist zelfkennis voortdurend zelfbewustzijn en zelfbewustzijn.
Wat is de betekenis van zelfkennis?
In de filosofie verwijst 'zelfkennis' standaard naar kennis van de eigen gewaarwordingen, gedachten, overtuigingen en andere mentale toestanden. … Een apart onderwerp dat soms “zelfkennis” wordt genoemd, kennis over een blijvend zelf, wordt behandeld in een supplement: Kennis van het Zelf.
Wat is zelfkennis met voorbeeld?
Substantiële zelfkennis daarentegen omvat kennis van je eigen karakter, waarden, capaciteiten en emoties. Voorbeelden kunnen zijn: weten dat je een aardig persoon bent, dat je niet geschikt bent voor je huidige baan, of dat je diepe gevoelens van wrok koestert jegens een broer of zus.
Waarom is zelfkennis?
Zelfkennis is gekoppeld aan het cognitieve zelf in die zin dat de motieven ervan onze zoektocht leiden naar meer duidelijkheid en zekerheid dat ons eigen zelfconcept een nauwkeurige weergave is van onze ware zelf; om deze reden wordt het cognitieve zelf ook wel het bekende zelf genoemd.
Wat is een ander woord voor zelfkennis?
Synoniemen van zelfkennis
- zelfverwezenlijking,
- zelfontdekking,
- zelf-verkenning,
- zelfontplooiing,
- zelfrealisatie.
