Van Wikipedia, de gratis encyclopedie. Chronische systemische ontsteking (SI) is het resultaat van het vrijkomen van pro-inflammatoire cytokinen uit immuungerelateerde cellen en de chronische activering van het aangeboren immuunsysteem. In tegenstelling tot lokale ontstekingen, kan het het lichaam onevenredig schaden.
Wat zijn de klassieke tekenen van systemische ontsteking?
Klassieke tekenen van ontsteking zijn vermoeidheid, koorts en gewrichts- en spierpijn. Ontsteking staat ook bekend om het veroorzaken van symptomen die als atypisch worden beschouwd. Dit kan zaken zijn zoals evenwichtsproblemen, insulineresistentie, spierzwakte, oogproblemen, huidproblemen en meer.
Wat zijn enkele systemische ontstekingsziekten?
Systeemaandoeningen met mogelijke betrokkenheid van het zenuwstelsel omvatten een verscheidenheid aan ziekten met veronderstelde ontstekings- en auto-immuunpathomechanismen, waaronder ziekte van Behçet, sarcoïdose, systemische lupus erythematosus, juveniele idiopathische artritis, sclerodermie en het syndroom van Sjögren.
Wat is de betekenis van systemische ontsteking?
Een ernstige aandoening waarbij er een ontsteking is door het hele lichaam. Het kan worden veroorzaakt door een ernstige bacteriële infectie (sepsis), trauma of pancreatitis. Het wordt gekenmerkt door een snelle hartslag, lage bloeddruk, lage of hoge lichaamstemperatuur en een laag of hoog aantal witte bloedcellen.
Wat zijn de markers van systemische ontsteking?
Achtergrond: Markeringen vansystemische ontstekingen, zoals de neutrofiel tot lymfocytenratio (NLR), C-reactief proteïne (CRP) niveau en Glasgow prognostische score (GPS), zijn naar verluidt bruikbare prognostische indicatoren voor verschillende soorten kanker.