In het Engels, /h/ patronen als medeklinker, en dat is dat. de feitelijke /h/-klanken die de spreker zegt, kunnen fysiologisch worden geclassificeerd als stemloze klinkers, … Om historische redenen komt Engelse /h/ alleen voor klinkers. Het komt nooit voor een medeklinker of aan het einde van een woord (d.w.z. vóór nul).
Moet het een of een vóór H zijn?
Voor de letter "H" dicteert de uitspraak het onbepaalde lidwoord: Gebruik "a" voor woorden waar u de letter "H" uitspreekt, zoals "een hoed", "een huis" of "een gelukkige kat." Gebruik 'an' voor woorden waar je de letter 'H' niet uitspreekt, zoals 'een kruid', 'een uur' of 'een eervolle man'.
Kan de letter H een klinker zijn?
In het Engels kan de uitspraak van ⟨h⟩ als /h/ worden geanalyseerd als een stemloze klinker. Dat wil zeggen, wanneer het foneem /h/ voorafgaat aan een klinker, kan /h/ worden gerealiseerd als een stemloze versie van de volgende klinker.
Zijn H en Y klinkers?
In "ja" vertegenwoordigt Y een medeklinker, en in "gym" vertegenwoordigt het een klinker. In feite zijn er, vanwege de onvolmaakte overeenkomst tussen schrijven en spreken, andere "soms" klinkers: W is een medeklinker in "wij" en een deel van een tweeklankklinker in "nu". H is een medeklinker in "hoed", maar wat is het in "ah"?
Waarom zeggen we een H?
An is de vorm van het onbepaalde lidwoord dat wordt gebruikt voor een gesproken klinker: het maakt niet uit hoe het geschreven woordin kwestie is eigenlijk gespeld. We zeggen bijvoorbeeld 'een eer', 'een uur' of 'een erfgenaam', omdat de beginletter 'h' in alle drie de woorden niet echt wordt uitgesproken.
