werkwoord (gebruikt met object), ex·humed, ex·hum·ing. om (iets begraven, vooral een lijk) uit de aarde te graven; opgraven. herleven of herstellen na verwaarlozing of een periode van vergeten; aan het licht brengen: een literaire reputatie opgraven; om oude brieven op te graven.
Wat betekent opgraven?
overgankelijk werkwoord. 1: opgraven van een lichaam. 2: om terug te halen uit verwaarlozing of vergetelheid veel informatie uit de archieven opgegraven. Andere woorden van exhume Synoniemen en antoniemen Meer voorbeeldzinnen Meer informatie over exhume.
Hoe gebruik je exhume in een zin?
Er was een overstroming, en het heeft een kerkhof opgegraven waar Zuidelijke en Uniesoldaten met elkaar vermengd waren. Het is niet verwonderlijk dat ze hem nu zouden opgraven om zijn gebruikelijke rol als facilitator van GOP criminele verkrachting te vervullen
Hoe heet het als je iemand uitgraaft?
verb (Formeel) opgraven, opgraven, opgraven, ontgraven, ontgraven Zijn stoffelijk overschot is opgegraven vanuit hun rustplaats.
Hoe ziet een lichaam eruit na 1 jaar in een doodskist?
Naarmate uren veranderen in dagen, verandert je lichaam in een bloederige advertentie voor postmortale Gas-X, die opzwelt en stinkende stoffen verdrijft. … Ongeveer drie of vier maanden na het proces beginnen uw bloedcellen ijzer te bloeden, waardoor uw lichaam bruinzwart.