Byzantijnse Beeldenstorm verwijst naar twee perioden in de geschiedenis van het Byzantijnse Rijk waarin het gebruik van religieuze afbeeldingen of iconen werd tegengewerkt door religieuze en keizerlijke autoriteiten binnen de orthodoxe kerk en de tijdelijke keizerlijke hiërarchie.
Wat veroorzaakte beeldenstorm?
Beeldenstorm wordt over het algemeen gemotiveerd door een interpretatie van de Tien Geboden die het maken en aanbidden van afbeeldingen, of iconen, van heilige figuren (zoals Jezus Christus, de Maagd Maria) verklaart, en heiligen) om afgoderij te zijn en daarom godslastering.
Wie maakte een einde aan de beeldenstorm?
De tweede periode van Beeldenstorm eindigde met de dood van keizer Theophilus in 842. In 843 herstelde zijn weduwe, keizerin Theodora, eindelijk de iconenverering, een gebeurtenis die nog steeds wordt gevierd in de oostelijke Orthodoxe kerk als het feest van de orthodoxie.
Waarom begon Leo III met de beeldenstorm?
Waarom heeft de Byzantijnse keizer Leo III het beleid van beeldenstorm ingesteld? Hij vond dat mensen de beelden ten onrechte aanbaden alsof ze goddelijk waren. … De keizer werd beschouwd als het hoofd van de regering en de levende vertegenwoordiger van God.
Wat was de beeldenstormbeweging?
Beeldenstorm is de opzettelijke vernietiging binnen een cultuur van de eigen religieuze iconen en andere symbolen of monumenten, meestal voor religieuze of politieke motieven. … De Byzantijnse term voor het debat over religieuze beeldspraak, "iconomachie", betekent "strijd om"afbeeldingen" of "beeldstrijd".
