Bij het toevoegen van bepaalde uitgangen zoals -ed, -ing, -er en -est aan woorden, gebruiken we soms dubbele medeklinkers. Deze uitgangen vertegenwoordigen respectievelijk de verleden tijd, progressieve tijd, comparative en superlative.
Hoe weet je wanneer je de medeklinker moet verdubbelen voordat je ing toevoegt?
De spellingsregel is: als het woord 1 lettergreep heeft (een woord met één klinkerklank), 1 klinker en het eindigt op 1 medeklinker, dan verdubbel je de laatste medeklinker ervoor je voegt 'ing', 'ed', 'er', 'est' (ook bekend als een achtervoegselklinker) toe. Je verdubbelt de medeklinker niet als het woord eindigt op 'tion' (ook bekend als een achtervoegselmedeklinker).
Waarom worden sommige medeklinkers verdubbeld?
Verdubbeling tot Bescherm de klinker Nu voor het tweede deel: medeklinkers zijn dubbel om de korte klinker te "beschermen" voor woorden die eindigen op medeklinker+le of medeklinker +j. Denk aan woorden als "appel" en "gelukkig". In deze gevallen worden dubbele letters toegevoegd omdat de uitgangen van medeklinker+le en medeklinker+y lettergrepen op zich zijn.
Wat is de regel voor dubbele medeklinkers?
In een woord met 1 lettergreep, verdubbel de laatste medeklinker ALLEEN als het woord eindigt op 1 klinker + 1 medeklinker. In een woord met 2 of meer lettergrepen, verdubbel de laatste medeklinker ALLEEN als het woord eindigt op 1 klinker + 1 medeklinker EN de laatste lettergreep wordt benadrukt.
Bij het toevoegen van ING Wat is de regel?
wanneer een eenlettergrepig werkwoord eindigt op klinker + medeklinker, verdubbel dan de laatste medeklinker en voeg toe"-ing". Bijvoorbeeld: "hit + ing=slaan". Wanneer een werkwoord eindigt op klinker + medeklinker met klemtoon op de laatste lettergreep, verdubbel dan de medeklinker en voeg "-ing" toe. Bijvoorbeeld: "begin + ing=begin".
