Van Midden-Frans verloren, van het laat-Latijnse prōdigālis (“verspilling”), van het Latijnse prōdigus (“verspilling, overdadig, verloren”), van prōdigō (“verbruiken, verspillen, voortdrijven"), van prōd- [van prō ("vóór, vooruit")] + agō ("rijden").
Wat is het grondwoord van prodigality?
1500, van personen, "gegeven aan extravagante uitgaven, weelderig, verkwistend", een terug-formatie van prodigality, of anders van Franse prodigal en rechtstreeks van laat-Latijnse prodigalis, van Latijns prodigus "verspilling", van prodigere " drive away, waste, " from pro "forth" (van PIE root per- (1) "forward") + agere "to set in …
Wat betekent verlorenheid?
1 een voorbeeld van het uitgeven van geld of middelen zonder zorg of terughoudendheid.
Waar kwam de verloren zoon vandaan?
Waar komt de verloren zoon vandaan? Het bijvoeglijk naamwoord verloren gaat in het Engels in de jaren 1400, uiteindelijk van het Latijnse prōdigus, "extravagant, rijkelijk." Toen en nu, kenmerkt prodigal iemand die roekeloos met geld omgaat. Vanaf de 16e eeuw werd verloren zoon gebruikt als zelfstandig naamwoord voor een verkwister.
Waar komt het woord vandaan?
Oudengels hwilc (West-Saksisch, Anglian), hwælc (Northumbrian) "wat, "afkorting voor hwi-lic "van welke vorm," van het Proto-Germaans hwa-lik-(bron ook van Old Saxon hwilik,Oudnoors hvelikr, Zweeds vilken, Oudfries hwelik, Middelnederlands wilk, Nederlands welk, Oudhoogduits hwelich, Duits welch, Gothic hvileiks "die"), …
