Copolymerisatie maakt de synthese van een bijna onbeperkt aantal polymeren mogelijk en wordt daarom vaak gebruikt om een betere balans van eigenschappen te verkrijgen voor de commerciële toepassing van polymere materialen. Copolymeren kunnen worden gesynthetiseerd door ketengroei en stapsgewijze condensatie-polymerisatieprocessen.
Wat is het gebruik van copolymeer?
Copolymerisatie wordt gebruikt om de eigenschappen van vervaardigde kunststoffen aan te passen aan specifieke behoeften, bijvoorbeeld om de kristalliniteit te verminderen, de glasovergangstemperatuur te wijzigen, de bevochtigingseigenschappen te regelen of de oplosbaarheid te verbeteren. Het is een manier om de mechanische eigenschappen te verbeteren, in een techniek die bekend staat als het harden van rubber.
Wat gebeurt er bij copolymerisatie?
Copolymerisatie maakt de synthese mogelijk van een bijna onbeperkt aantal verschillende producten door variaties in de chemische structuur en relatieve hoeveelheden van twee monomeereenheden of meer in het copolymeerproduct. Zo kan polymeer op maat worden gemaakt tot een product met specifiek gewenste eigenschappen.
Wat is een voorbeeld van een copolymerisatie?
Een copolymeer is een polymeer dat bestaat uit twee of meer monomeersoorten. Veel commercieel belangrijke polymeren zijn copolymeren. Voorbeelden zijn polyethyleen-vinylacetaat (PEVA), nitrilrubber en acrylonitrilbutadieenstyreen (ABS). … Een homopolymeer is een polymeer dat uit slechts één type monomeereenheid bestaat.
Wat bedoel je met copolymeer?
Een copolymeer is een polymeer dat wordt gevormd wanneer twee (of meer) verschillende soorten monomeer zijn verbonden in dezelfde polymeerketen, in tegenstelling tot een homopolymeer waarbij slechts één monomeer wordt gebruikt.
