1a: de kwaliteit of staat van erg dom of dwaas zijn: volslagen dwaasheid … het leek een heel vreemde zaak, vol met illusies en waanideeën, soms nobel tot op het punt van imbeciliteit en op andere momenten tot het punt van amoraliteit. Colleen McCullough ook: futiliteit.
Is imbeciliteit een woord?
zelfstandig naamwoord, meervoud im·be·cil·i·ties. een instantie of een zwak punt; zwakheid; onvermogen. domheid; dwaasheid; absurditeit.
Wat is een imbeciel voorbeeld?
De definitie van een imbeciel is iemand die dwaas is of niet erg slim. Een voorbeeld van een imbeciel is iemand die mensen slecht behandelt en domme dingen doet die nergens op slaan. … Een persoon die als dwaas of dom wordt beschouwd. zelfstandig naamwoord. (pejoratief) Een dwaas, een idioot.
Hoe gebruik je imbeciel als bijvoeglijk naamwoord?
like of als een imbeciel; zo zinloos dat het lachwekkend is; absurd, dwaas, dom, idioot.
Hoe gebruik je imbeciliteit in een zin?
Ze was opgenomen met morele imbeciliteit: ze had een buitenechtelijk kind gekregen. Er waren mentale gebreken, en gevallen van imbeciliteit en slaperigheid. Is het imbeciliteit om zo'n suggestie te doen? Ik denk dat die uitspraak de hoogte of de diepte van imbeciliteit was.
