De vorming van disulfidebindingen omvat een reactie tussen de sulfhydryl (SH) zijketens van twee cysteïneresiduen: een S
− anion van één sulfhydrylgroep werkt als een nucleofiel, die de zijketen van een tweede cysteïne aanv alt om een disulfidebinding te creëren, en daarbij elektronen vrijgeeft (reducerende equivalenten) voor overdracht.
Waar ontstaan disulfidebruggen?
De vorming van disulfidebindingen vindt in het algemeen plaats in het endoplasmatisch reticulum door oxidatie. Daarom worden disulfidebindingen meestal aangetroffen in extracellulaire, uitgescheiden en periplasmatische eiwitten, hoewel ze ook kunnen worden gevormd in cytoplasmatische eiwitten onder omstandigheden van oxidatieve stress.
Hoe worden disulfidebindingen gevormd in de cel?
Eiwitdisulfidebindingen worden gevormd in het endoplasmatisch reticulum van eukaryote cellen en de periplasmatische ruimte van prokaryotische cellen. De belangrijkste routes die de vorming van eiwitdisulfidebindingen in prokaryoten en eukaryoten katalyseren, zijn opmerkelijk vergelijkbaar en ze delen verschillende mechanistische kenmerken.
Wat is de vorming van disulfidebindingen?
De vorming van disulfidebindingen (DSB's) in eiwitten is een oxidatief proces dat een covalente binding genereert die de zwavelatomen van twee cysteïneresiduen verbindt. DSB's dragen bij aan de activiteit van veel eiwitten door ze te stabiliseren in hun actieve conformaties.
Welk type bindingen vormen disulfidebruggen waar zijnzijn ze gevormd?
Een disulfidebinding is een covalente binding tussen twee zwavelatomen (–S–S–) gevormd door de koppeling van twee thiol (–SH) groepen. Cysteïne, een van de 20 eiwitaminozuren, heeft een –SH-groep in zijn zijketen en kan gemakkelijk worden gedimeriseerd tot cystine in een waterige oplossing door een disulfidebinding te vormen.
