werkwoord (gebruikt zonder object), cul·mi·nat·ed, cul·minat·ing. om het hoogste punt, de top of de hoogste ontwikkeling te bereiken (meestal gevolgd door in). om te eindigen of te komen tot een laatste fase (meestal gevolgd door in): Het argument culmineerde in een vuistgevecht.
Is culminatie een bijwoord?
Culmineren is een bijvoeglijk naamwoord. Het bijvoeglijk naamwoord is het woord dat het zelfstandig naamwoord vergezelt om het te bepalen of te kwalificeren.
Is culminatie een bijvoeglijk naamwoord?
Hieronder zijn voltooid deelwoord en onvoltooid deelwoord vormen voor het werkwoord culmineren die binnen bepaalde contexten als bijvoeglijke naamwoorden kunnen worden gebruikt. Verticaal zijn, of op het hoogste punt van hoogte.
Is culmineren een transitief werkwoord?
werkwoord intransitief Een climax bereiken; om tot het beslissende punt te komen (vooral als een einde of conclusie). werkwoord transitief Om af te ronden, tot een conclusie brengen, vorm de climax van.
Is culminatie hetzelfde als afstuderen?
Het hoogtepunt is het eindpunt of laatste stadium van iets waar je naartoe hebt gewerkt of iets dat aan het opbouwen is. Het hoogtepunt van je middelbare schoolcarrière zou bijvoorbeeld de afstudeerdag moeten zijn - en waarschijnlijk niet het schoolbal. Een hoogtepunt is niet alleen de conclusie.
