Waar komt het woord exorbitant vandaan?

Inhoudsopgave:

Waar komt het woord exorbitant vandaan?
Waar komt het woord exorbitant vandaan?
Anonim

Het eerste gebruik van exorbitant in het Engels was "zwerven of afwijken van de normale of gewone gang van zaken". Die betekenis is nu archaïsch, maar het geeft een hint over de oorsprong van exorbitant: het woord is afgeleid van het laat-Latijnse exorbitans, het onvoltooid deelwoord van het werkwoord exorbitare, dat 'afwijken' betekent.

Wat is de betekenis van exorbitant?

overschrijding van de grenzen van gewoonte, fatsoen of redelijkheid, vooral in hoeveelheid of omvang; zeer buitensporig: een exorbitante prijs vragen; exorbitante luxe.

Betekent exorbitant overdreven?

Sommige veel voorkomende synoniemen van exorbitant zijn buitensporig, extravagant, extreem, buitensporig en buitensporig. Hoewel al deze woorden "overschrijden van een normale limiet" betekenen, impliceert exorbitant een afwijking van de geaccepteerde normen met betrekking tot hoeveelheid of graad.

Waar komt het woord eigenlijk vandaan?

echt (adv.)

De algemene betekenis is van begin 15c. Puur nadrukkelijk gebruik dateert uit c. 1600, "inderdaad", soms als bevestiging, soms als uiting van verbazing of als uiting van protest; vragend gebruik (zoals in oh, echt?) is opgenomen vanaf 1815.

Wat is het synoniem voor exorbitant dat het dichtst in de buurt komt?

synoniemen voor exorbitant

  • enorm.
  • buitensporig.
  • schandalig.
  • steil.
  • onredelijk.
  • onredelijk.
  • ongerechtvaardigd.
  • dear.

Aanbevolen:

Interessante artikelen
Kunnen infinitieven onderwerpen zijn?
Lees verder

Kunnen infinitieven onderwerpen zijn?

De term verbaal geeft aan dat een infinitief, net als de andere twee soorten verbalen, is gebaseerd op een werkwoord en daarom een handeling of een staat van zijn uitdrukt. De infinitief kan echter functioneren als een onderwerp, direct object, onderwerpcomplement, bijvoeglijk naamwoord of bijwoord in een zin.

Is één woord bijgevuld?
Lees verder

Is één woord bijgevuld?

1. opwaarderen, opfrissen, bijvullen, bijvullen Ik heb onze wijnglazen bijgevuld. Is het bijvullen of bijvullen? Woordvormen: meervoud, 3e persoon enkelvoud tegenwoordige tijd bijvullen, onvoltooid deelwoord bijvullen, verleden tijd, voltooid deelwoord bijvullen uitspraak opmerking:

Inflatie in ontwikkelingslanden seigniorage?
Lees verder

Inflatie in ontwikkelingslanden seigniorage?

In arme landen is de inflatiebelasting over het algemeen lager dan in landen met een hoger inkomen per hoofd van de bevolking. In landen met een hoge schuldenlast is seigniorage over het algemeen hoger dan in de andere landen. Overheidsuitgaven hangen ook positief samen met seigniorage.