Onomatopee is wanneer een woord een geluid beschrijft en in feite het geluid nabootst van het object of de actie waarnaar het verwijst wanneer het wordt uitgesproken. Onomatopee appelleert aan het gehoor, en schrijvers gebruiken het om een verhaal of gedicht tot leven te brengen in het hoofd van de lezer.
Wat is onomatopee en geef 5 voorbeelden?
Veelvoorkomende voorbeelden van klanknabootsing
Machinegeluiden: toeter, piep, vroom, clang, zap, boing. Dierennamen - koekoek, zweep-arme-wil, gierende kraanvogel, mees. Impactgeluiden - boem, crash, mep, dreun, knal. Geluiden van de stem: sussen, giechelen, grommen, janken, mompelen, flappen, fluisteren, sissen.
Waarom zou onomatopee worden gebruikt?
Onomatopee helpt de taal te verhogen die verder gaat dan de letterlijke woorden op de pagina. Het sensorische effect van de onomatopee wordt gebruikt om bijzonder levendige beelden te creëren - het is alsof je in de tekst zelf bent en hoort wat de spreker van het gedicht hoort. Het wordt ook gebruikt in: Kinderliteratuur.
Hoe gebruik je onomatopee effectief?
Kies correcte woorden om in je zinnen te vloeien. Onomatopoetische woorden kunnen worden gebruikt als werkwoorden, zelfstandige naamwoorden en zelfs bijvoeglijke naamwoorden. Het gebruik van deze woorden is veel effectiever dan alleen tussenwerpsels te sprenkelen. Het zal je lezer niet uit het verhaal halen omdat het deel uitmaakt van de algemene stroom van je beschrijvingen.
Wat is een voorbeeld van onomatopee?
Onomatopee is een stijlfiguur waarin woorden het werkelijke geluid oproepen van het ding dat zeverwijzen naar of beschrijven. De "boem" van een ontploffend vuurwerk, de "tik-tak" van een klok en de "ding dong" van een deurbel zijn allemaal voorbeelden van klanknabootsing.
