Postkoloniale critici herinterpreteren en onderzoeken de waarden van literaire teksten, door zich te concentreren op de context waarin ze zijn geproduceerd, en onthullen de koloniale ideologieën die erin verborgen zijn.
Wat zijn de kenmerken van postkoloniale kritiek?
Postkoloniale literatuurkenmerken
- Toe-eigening van koloniale talen. Postkoloniale schrijvers doen dit graag. …
- Metanaratief. Kolonisten vertelden graag een bepaald verhaal. …
- Kolonialisme. …
- Koloniaal discours. …
- Geschiedenis herschrijven. …
- Dekolonisatie strijd. …
- Nationaliteit en Nationalisme. …
- Valorisatie van culturele identiteit.
Wat zijn de effecten van postkoloniale kritiek?
Postkoloniale theorie creëert aldus intellectuele ruimtes voor ondergeschikte volkeren om voor zichzelf te spreken, in hun eigen stem, en zo culturele discoursen te produceren over filosofie, taal, samenleving en economie, balancerend de onevenwichtige wij-en-zij binaire machtsrelatie tussen de kolonist en de koloniale onderdanen.
Wat zijn de grootste zorgen van postkoloniale theoretici?
Postkoloniale theorie is een gedachtegoed dat zich voornamelijk bezighoudt met het verklaren van de politieke, esthetische, economische, historische en sociale impact van de Europese koloniale overheersing over de hele wereld in de 18e tot en met de 20e eeuw.
Wat zijn de kenmerkenvan postkolonialisme?
Postkolonialisme omvat vaak ook de bespreking van ervaringen zoals slavernij, migratie, onderdrukking en verzet, verschil, ras, geslacht en plaats evenals reacties op de discoursen van het imperiale Europa zoals geschiedenis, filosofie, antropologie en taalkunde.
