De definitie van oer is een persoon of ding uit de vroegste tijden. Een voorbeeld van oer is de "Grizzly Giant" sequoia-boom in Yosemite; een oerboom. Behorend tot de eerste of vroegste leeftijd(en); origineel of oud.
Wat is het oerleven?
of pri·mae·val
van of gerelateerd aan de eerste leeftijd of tijdperken, in het bijzonder van de wereld: oervormen van leven.
Wat betekent oertijd?
1: van of gerelateerd aan de vroegste tijdperken (vanaf de wereld of de menselijke geschiedenis): oude, primitieve 100 acres oerbos dat nog nooit een bijl heeft gevoeld - Maria R. Zimmer.
Welke woordsoort is oer?
Behorend tot de eerste eeuwen. primair; origineel. primitief.
Wat betekent oer in een zin?
1. bijvoeglijk naamwoord [meestal ADJECTIEF zelfstandig naamwoord] U gebruikt oer om dingen te beschrijven die tot een zeer vroege periode in de geschiedenis van de wereld behoren. [formeel] …de dichte oerbossen die ooit het binnenland van Bretagne bedekten.