: gebrek aan vertrouwen of vertrouwen: een gevoel dat iemand of iets niet eerlijk is en niet te vertrouwen is. wantrouwen. werkwoord. Engelse taalleerders Definitie van wantrouwen (invoer 2 van 2): geen vertrouwen hebben of geen vertrouwen hebben in (iemand of iets): wantrouwen.
Wat is een voorbeeld van wantrouwen?
Wantrouwen wordt gedefinieerd als een gebrek aan vertrouwen of vertrouwen. Een voorbeeld van wantrouwen is wanneer je het verhaal niet gelooft dat je kind je heeft verteld over hoe hij de auto heeft laten crashen. … Een gebrek aan vertrouwen, aan geloof of aan vertrouwen; twijfel; vermoeden.
Wat betekent het als iemand wantrouwend is?
Wantrouwen is een gevoel van twijfel over een persoon of ding. We wantrouwen mensen die niet eerlijk zijn. … Vertrouwen komt van het Oud-Noorse woord traus dat 'vertrouwen' betekent. Zet er een dis voor en wantrouwen is geen vertrouwen hebben in iemand of iets. Als zelfstandig naamwoord is wantrouwen het gevoel van twijfel.
Bestaat er zo'n woord als wantrouwen?
We definiëren het zelfstandig naamwoord wantrouwen als "een gebrek aan vertrouwen; twijfel; vermoeden.” En we definiëren wantrouwen, het zelfstandig naamwoord als "gebrek aan vertrouwen of vertrouwen; wantrouwen." Wanneer het woordenboek wantrouwen definieert als wantrouwen? U kunt erop vertrouwen dat u de een meestal voor de ander kunt ruilen. Voorbeeld: Hun wederzijds wantrouwen maakte de samenwerking onmogelijk.
Wat is wantrouwen in een zin?
Wontrusten zin voorbeeld. Hij heeft ons geen reden gegeven om hem te wantrouwen. Ik had geen redenom je te wantrouwen. Maar, besloot hij, hij had geen reden om de man te wantrouwen.
