zelfstandig naamwoord, meervoud e·lu·vi·a [ih-loo-vee-uh]. Geologie. een afzetting van aarde, stof, enz., gevormd door de ontbinding van gesteente en gevonden op de plaats van herkomst.
Is Eluviale een woord?
Eluvial is een bijvoeglijk naamwoord. Het bijvoeglijk naamwoord is het woord dat het zelfstandig naamwoord vergezelt om het te bepalen of te kwalificeren.
Wat is een Elluviale oorsprong?
In de geologie zijn eluvium- of eluviale afzettingen die geologische afzettingen en bodems die worden verkregen door in situ verwering of verwering plus zwaartekrachtbeweging of accumulatie. … Toch beschouwen sommige bronnen de eluviale zone als de A-horizon plus de (onderscheiden) E-horizon, aangezien eluviatie technisch in beide voorkomt.
Wat betekent Eluvia?
een massa zand, slib, enz.: een product van de erosie van rotsen dat op de plaats van oorsprong is gebleven.
Wat betekent situ?
In situ is Latijn voor "in place" of "in position." In de geneeskunde kan het ook 'gelokaliseerd' betekenen. De term wordt gebruikt in zowel operatiegevallen als kankerdiagnose en -behandeling.